Bugun Ellerim Okyanus Kokuyor Anne...

Anneler gunu ve kardesimin dogumgunu ayni gune denk geldi bu yil. Ucumuz de ayri ulkelerde, ucumuz de ayri deniz memleketlerindeydik ne yazik ki:(

Ve ben bugun ilk kez Okyanus gordum:) Deliler gibi okyanusa kostum :)

Yosun kokusunu, deniz kokusunu icime cektim bol bol. Ayni okyanusu onlarca kez fotografladim. Hem kafama, hem makinama.. Deniz kabuklari topladim, her cocuk gibi..

Brighton'a ilk gidisimdi. O yuzden oylesine dolastik. Bir nevi kesif turuydu. Zaten denizi o kadar ozlemisim ki, denizden baska hic bir seyi gormedi gozum:)

Sehrin tek Turk kahvaltisi veren kucuk kafesinde klasik bir Akdeniz-Turk kahvaltisi yaptik:)

Bol bol okyanusa baktik, deniz ustune yapilmis olan lunaparkinda -maalesef- tehlikesiz gibi gorunen ama midemizi altust eden bir eglence (!) aracina bindik:) Korku tuneline girdim ama gozlerimi sımsıkı kapattigim icin pek bir sey hatirlamiyorum :)

Ilk olarak, Istanbul'un Ortakoy ya da Bodrum sokaklarina benzeyen sokaklarda ve kucuk sehir meydaninda dolastik. Asagidaki fotografta gorulen, yuzleri siyaha boyanmis, siyah kiyafetler icindeki vatandaslar gun boyu sokaklarda dolasti durdu. Kim olduklari ya da ne yaptiklari konusunda bir fikrim yok. Coraplarinda bir suru cingirak vardi ve yuruduklerinde cikan sesler, koy ineklerinin cingirak seslerini hatirlatiyordu:)

Fotograflarin uzerine tiklayarak buyuk hallerini gorebilirsiniz. Cocuklarin oldugu fotograflar haric digerlerini, blogun adresini vererek kullanabilirsiniz.

Bir kac muzik aletini ayni anda calan muzisyen.

Spor kiyafetleri ile Italyanca opera icraa eden bir sanatci.

Asagidaki fotograf; The Royal Pavilion (Kraliyet Köşkü de diyebiliriz) isimli kultur-sanat-muze merkezinin giris kapilarindan bir tanesini gosteriyor. 1787 yilinda klasik bir ciftlik olan bina once sahibi tarafindan neo-klasik bir yapiya donusturulmus. 1815-1823 yillarinda ise Hint tarzi bir binaya donusturulmus. Minareler ve kubbeler eklenmis. Ayni yapi, tamirat ve bakim ile o gunden bugune gelmis bulunuyor.

Binanin bahceden bir goruntusu.

Ve bu da Brighton Pavilion'un orta bolumu.

Brighton sokaklarinda dolasirken Turk kahvaltisi veren kucuk bir kafe gorduk. Daha once Turklere ait olan kafeyi yakin zamanda Ispanyollar satin almis. Ancak Turk urunleri ve kahvaltisi aynen korunmus, sadece Ispanyol urunler eklenmis. Bugun uc guzel bayan calisiyordu. Ikisi Turk, Ingilizce ogrenmek icin gelmisler, hem okuyup hem calisiyorlar sanirim. Sagolsunlar, bize siparisimiz disinda da ikramda bulundular.

Kucuk kafenin kucuk vitrini:)

Istah acan, rengarenk bir tezgah.

Soganlar, sarimsaklar, kurutulmus patlicanlar...

Iste Okyanusla ilk kucaklastigimiz yer:)

Yelkenler bicilecek.. Yelkenler dikilecek..

Umman misin?
Yoksa Umarsiz misin?

Cocuk denize ne cok yakisir..

Kesfedecek ne kadar cok tas var?!

Dalga geliyor kaciiin :)

Bak nasil da uzaga attim tasi:)

Karakoy'u hatirlatti burasi :)

Cok buyuk bir iskele kurmuslar. Iskelenin uzerine de buyuk bir lunapark ve eglence merkezi. Oradan cektim yukaridaki iki fotografi.

Bu da yine yukaridan cekilmis bir fotograf. Asagida iken de cektigim cocuklar hala ayni sekilde oynamaya devam ediyorlardi denizle ve dalgalarla:) Aslinda cok daha guzel halleri var ancak yuzleri belli oluyor o fotograflarda. Yuzleri gorunsun istemiyorum.

Cocukken insan ayni seyden nasil da saatlerce keyif aliyor. Buyudukce, kirlendikce o safligi, dinginligi kaybediyoruz ne yazik ki.

Marti degil Albatros:)

Basinin etini yerim :)

Brighton'in krali benim, buralar benden sorulur:)

Bu da, buyuk iskelenin en ucundaki lunapark.

Aksamuzeri okyanus cekilmeye basliyor. Med/Cezir ya da Gel/Git dedigimiz olay gerceklesiyor. Ne yazik ki med/cezir olayini sonuna kadar gozlemleyemedik. Yukaridaki fotografta denizin cekilmeye basladigi goruluyor.

tahin